در سوک عزیزان:

شب است و من اسیر کوچه‌های پر دردم
فقیر و خسته به دنبال گمشده‌ام می‌گردم
ای ماه پس کجا مانده‌ای؟
به اعتبار تو فانوس نیاوردم!!!