چرا باور کنیم؟
بی تو بودن را ندانیم، با تو بودن نتوانیم.
دلمان شکست، کالبدمان فرو ریخت، دیگر برنخواهیم خاست و قامت راست نخواهیم کرد!
مظهر وفا و صفا، مهر و صداقت، نمونه کامل انسانی والا و با فضیلت، اسوه بزرگی و بزرگواری، ناباورانه از میان ما رفت. چرا باور کنیم، این جدایی تلخ را؟
رفتی و با رفتنت، خندهها خشکید و چهرهها پژمرد، ما ماندیم و داستان غم انگیز رفتنت!
ولی عطر وجود تو در تمام لحظات زندگی در عمق وجودمان باقی خواهد ماند.
+ نوشته شده در یکشنبه ۲۷ تیر ۱۳۸۹ ساعت 10:23 توسط مستوفی
|